Historisch Weekend Den Helder 2009.
De dag naderde dat we ons op het 13e festival, op 27 en 28 juni, in Den Helder zouden melden.
Dus op 26 juni pikte ik onze Nooteboom dieplader aan de F.T.F. en trok ik hem het Museum uit. Dertig minuten later kwam ik het oude
marine terrein oprijden om de combinatie in alle ruimte in de buurt van de imponerende Prins Willim te parkeren.
Zaterdag voor de middag stond alles al vol met vele diversiteiten. Trekkers, luxe auto’s (sommige met een oude bijpassende caravan), bromfietsen, legervoertuigen, brandweervoertuigen en vrachtauto’s. Maar ook waren er dagen eerder oude schepen op weg gegaan naar de binnenhaven in Den Helder.
Zondagmorgen gingen er een aantal voertuigen op pad voor een rondrit door de stad richting het 100 jaar jarige Julianadorp om rond één uur weer terug te komen.
Na de middag was er inmiddels heel veel publiek, men zegt vanuit de organisatie dat er in twee dagen wel 35.000 mensen Den Helder bezocht zouden hebben. Maar als het er 25.000 zouden zijn, is het nog heel veel.
Zelf hebben we het heel gezellig gehad, mede door het heerlijke weer konden we twee avonden tot twee uur ’s nachts lekker leuten. Ikzelf nippend aan mijn Jachtbittertje. Maar ook dit weekend kwam weer teneinde. Eind van de middag liep alles leeg.
Ik liet onze combinatie staan om hem maandag op te halen, dit omdat onze dochter nog even langs kwam met haar drie kleine meisjes en dat vergt natuurlijk serieuze aandacht.
Maandag heb ik onze combinatie weer opgehaald en ter plaatse nog even van een cappuccino en een appeltaartje genoten, met uitzicht op de oude binnenhaven. Weer een goed en nuttig weekend met prachtig weer en uiteraard veel bekenden.
Met dank aan de vele vrijwilligers en uiteraard de organisatie en Erik Lense (chauffeur bij spaansen) die alle vrachtauto’s geregeld had. Helaas was dit (voorlopig) de laatste keer dat we in het zicht stonden van het prachtige zeilschip de Prins Willim, welke toch een baken is (was) op de oude Rijkswerf, omdat deze op betreurenswaardige wijze is verbrand. Gelukkig heb ik een paar foto’s vanuit de hoogte gemaakt, zodat er nog een mooi plaatje overgebleven is.
Ton Spaansen.